قبل از هر چیز ابــــتدا باید اجزا تشکیل دهنده یک سِــــت کاملِ بیســــــــیم را بشناسـیم؛ سپس به ساختار؛ مزایا و یا معایب هر یک از این سیستم ها بپردازیم. و در آخـــر هم بتوانیم نتیجه بگیریم که برای هر کاربری کدام یک از این سیستم ها مناسب تر است.
اجــــــزا تشکیل دهنده یک سِـــــت بی سیم عبارتند از:
1) میکروفون (دستی، یقه ای، هـِـدمیک)
2) فرسـتنده
3) گـــــیرنده (برقی و رومــیزی، باتری خور و قابل حمل)
حالا مبحثی که ما در اینجا به آن خواهیــم پرداخت، چگونگی تغییر در ماهیتِ سیگنال های صدا، و نحــوه ارسال و دریافت آنها از مبدا به مقصـد است.
همانطور که مستحضرید صــــدا در فـــیزیک موجی مکانیکی است و کاملا آنالوگ! پس برای اینکه بتوانیم آنرا سوار بر امواج رادیوئی کنیم و سپس از نقطه ای به نقطه دیگر بفرستیم باید ابتدا آنرا به حالتی قابلِ انتقال تبدیل کنیم. که اینجا نقطه آغاز بحث ماست.
آژانس فدرال جهانی ارتباطات با نام اختصاری FCC واقع در آمریکا که استانداردهای استفاده از پهنای باند فرکانسی را برای کارکــِرد تجهیزات گوناگون مشخص می کند. مقادیر مشخصی از پهنای باند را برای حمل امواج صوتی در نظر گرفته است که کمپانی ها موظفند فقط بر اساس این استانداردها تجهیزات بی سیم خودرا طراحی و تولید کنند.
میکروفون های بی سیم با فرمتِ دیجیتال و میکروفون های بی سیم مبتنی بر امواج (UHF (Ultra High Frequency
همانطور که گفته شد، فایل های صوتی برای انتقال بایستی بر اساس استاندارد های FCC سوار بر امواج RF (فرکانس های رادیوئی) شوند و از فرســـتنده به گــــیرنده منتقل شوند. که این امر در حال حاضــــر با 2 فن آوری رایج انجام می شود.
1) تبدیل و کـــُدینگ سیگنال های صدا به امواجـــی که می توانند بر فرکانس های رادیـــوئی ســـوار شوند.
2) تبدیل و رمزگذاری سیگنال های صوتی به بسته های دیجیتالی (صفر و یک) و سپس ارسال به گیرنده هائی که می توانند این فایل ها را رمزگشائی کنند. در این مورد عملکرد سیستم همچون نقشِ کارت صدا در استودیوهای دیجیتال است.
نکته: در سیستم دیجیتال، ارسال دیتا در پهنای باند 2.4 گیگا هرتز و یا 1.9 گیگاهرتز انجام می شود. که منطقه ای بسیار امن محسوب می شود. ولی در سیستم های UHF ارسال امواج در پهنای باند 400 مگاهرتز تا 700 مگا هرتز است. که در این محدود به علت ترافیک زیاد امکان تداخل امواج رادیوئی زیاد است.
حالا ما می خواهیم در اینجا به معایب و محاسن این 2 نوع سیستمِ بی سیم اشاره کنیم:
پس لطفا" برای انتخاب عجله نکنید و موارد زیر را تا انتها مطالعه کنید!
1) ما در سیستم های دیجیتال شاهد نویز محیطی کمتری هستیم، یعنی در واقع اصلا نویزی وجود ندارد، ولی در سیستم UHF به دلیل تداخل امواج در محیط های نسبتا شلوغ و پرتردد گاها" اختلالاتی در ارسال ها و دریافت ها پیش می آید.
2) همانطور که در بالا گفته شد پهنای باند گیگاهرتزی در سیستم های دیجیتال امنیت بالاتری نسبت به UHF دارند.
3) عمر باتری در یک سیستم دیجیتال بسیار بالاتر است چونکه کل سیستم از مدارهای ساده تر و مدرنتری ساخته شده است.
4) ابعاد فرستند و گیرنده در سیستم های دیجیتالی بسیار بسیار ظریف تر و جمع و جورتر از مجموعه UHF است.
5) در سیستم UHF با در اختیار داشتن 48 کانالِ مجزا شما می توانید حداکثر از 48 ســـِت استفاده کنید و همزمان از 48 نفر صـــــــدابگـــیـرید!!!
6) اصـــــولا اشکالاتی در زمان تبدیل امواج صوتی به فرمت دیجیتال بوجود می آید؛ که این خرابی ها باعث گله منـــدی دوستداران و عاشقان صدا می شوند، چرا که بواسطه این تغییر شکل در سیگنال ها، دگرگونی تاٍثیرگذاری در صدا ایجاد می شود(البته این تغییرات بسیار ناچیز است. و فقط گوش های پرورش یافته می توانند آنها را احساس کنند.) ولی همین تغییرات جزئی هم باعثِ فاصله گرفتن حرفه ای ها از سیستم های دیجیتال می شود!!!
7) میزان تاخیر ناچیزی (حدود 2 الی 3 میلی ٍثانیه) در زمان تبدیل سیگنال های صدا به فرمت دیجیتال به وجود می آید، و همین سبب می شود حرفه ای تر ها همان سیستم های UHF گذشته را انتخاب کنند. چراکه حتی این تاخـــیر کوتاه و خیلی ناچیز هم در زمان کار برای یک صدابردار سینما خوشایند نیست. ولی تقریبا هیچ بلاگری آنرا متوجه نمی شود!
8) ...و مورد آخـــــــر قیمت نسبتا" ارزان ترِ سیستم های دیجیتال نسبت به UHF است.
با توجه به توضیحات ارائه شده در سطوح بالا، حالا باید تصمیم بگیریم که هر کاربری با توجه به شرایطِ کاری که دارد کدام سیستم برایش مناسب تر است.
